Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Vero possumus! Πιστέψτε το, γίνεται!

Φιλελεύθερες ασκήσεις επί χάρτου, θεωρίες που έχουν εφαρμοσθεί έξω και ποτέ δεν τις έχουμε δει στη χώρα μας, όνειρα για μια αγορά, στην οποία ο καθένας μπορεί να επενδύει, να επιχειρεί, να ρισκάρει - και που θα ανοίξει θέσεις εργασίας ανταγωνιστικές, που θα συναντά τις παγκόσμιες ανάγκες, αλλά με αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, με ανάπτυξη και όχι μιζέρια, με ένα κράτος μικρό και χρήσιμο. Ως τώρα τα συζητούσαμε στα πηγαδάκια, ζηλεύαμε όταν τα διαβάζαμε σε βιβλία, ανελυμένα, ή τα βλέπαμε έξω να εφαρμόζονται. Μόνιμη επωδός ότι «στην Ελλάδα αυτά δεν γίνονται».

Κι όμως, ποιος θα φανταζόταν πριν από λίγα χρόνια, να μην πω λίγους μήνες, ότι ένας κομματικός σχηματισμός που προβάλλει αντισυστημικές, στην πραγματικότητα, θέσεις, που λέει ευθέως ότι θα θίξει συμφέροντα και τρόπους λειτουργίας της κρατικής μηχανής που βολεύουν τεράστιο αριθμό ανθρώπων, θα βρισκόταν τόσο κοντά στην κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση. Σε μία συγκυρία, μάλιστα, κατά την οποία η είσοδος του σχηματισμού αυτού στη Βουλή πιθανότατα θα σημάνει και συμμετοχή του στην κυβέρνηση, δηλαδή πρακτική ευκαιρία όλα τα παραπάνω να εφαρμοσθούν έστω και σε μέρος του δημόσιου τομέα.

Η είσοδος της Δράσης και της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στη Βουλή εξαρτάται αυτή τη στιγμή από ένα μόνο παράγοντα: από τη δική μας πεποίθηση ότι θα τα καταφέρουμε να μπούμε στη Βουλή. Συμπληρωματικά, από την αποφασιστικότητά μας να ψηφίσουμε με βάση την πραγματική μας προτίμηση και όχι με τακτικούς (ή μάλλον τακτικιστικούς) υπολογισμούς.

Σκεφθείτε λίγο αντίστροφα: έστω ότι ένα σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος εδραιώνεται η πεποίθηση ότι καλύτερα να δώσουν την ψήφο τους στη δεύτερη ή την τρίτη επιλογή τους, προκειμένου να διασφαλίσουν την κοινοβουλευτική είσοδο ή ενίσχυση της επιλογής αυτής. Τι κερδίζει; Πόσο θα γίνει καλύτερη η πολιτική ζωή; Ενώ εάν ρισκάρει (μολονότι το κλίμα ακόμη και τώρα είναι ιδιαιτέρως θετικό με σημαντική δυναμική για το συνασπισμό Δράση - Φιλελεύθερη Συμμαχία, οπότε δεν μιλάμε και για τόσο πολύ ρίσκο) το όφελος θα είναι τεράστιο. Θα υπάρχει μία συμπαγής δύναμη μεταρρύθμισης, πιθανότατα με κυβερνητική συμμετοχή. Είναι ένα όφελος, στο οποίο πρέπει να πιστέψουμε - για πρώτη φορά δεν είναι όνειρο, είναι εντελώς ρεαλιστική προοπτική.


ΥΓ. Ο Barack Obama ξεκίνησε την υποψηφιότητά του χωρίς να θεωρείται ότι έχει σοβαρές προοπτικές ούτε καν να πάρει το χρίσμα του υποψηφίου Προέδρου από το ίδιο του το κόμμα. Υιοθέτησε ως σύνθημα, όμως, το Yes, we can! Πίστεψε ο ίδιος σ' αυτό, πίστεψαν οι συνεργάτες του, πίστεψαν οι ψηφοφόροι του. Στο τέλος πίστεψε και η χώρα του σ' αυτό. Όποιες αντιρρήσεις και να έχουμε για την πολιτική που εφαρμόζει στις ΗΠΑ, δεν μπορούμε να μη θαυμάσουμε το πνεύμα που επικράτησε στην προεκλογική του εκστρατεία, την ελπίδα, την αυτοπεποίθηση. Δείτε πώς το εκφράζει ο ίδιος ο υποψήφιος (και μάλιστα αμέσως μετά από ήττα στις προκριματικές εκλογές του New Hampshire):


Δείτε μετά το 8ο λεπτό και, κυρίως, μετά το 10ο λεπτό.

Το Yes, we can! αποδόθηκε στα λατινικά με τη φράση Vero possumus (= αλήθεια, μπορούμε!). Και πράγματι, μπορούμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να μπούμε στη Βουλή. Μπορούμε να αναλάβουμε ευθύνες στην κυβέρνηση. Μπορούμε να αλλάξουμε τη χώρα. Μπορούμε να κάνουμε τη ζωή όλων καλύτερη! Αρκεί να το πιστέψουμε! Vero possumus!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου